Het uiteenvallen van de Sovjet Unie

Het uiteenvallen van de Sovjet-Unie was een grootse gebeurtenis aan het einde van de 20e eeuw. Het was bovendien een van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van Rusland, die voorkwam uit een ketting reactie van ontwikkelingen.

In februari 1990 werd het eenpartijstelsel opgeheven en ontstonden er in de Sovjet-Unie 15 nieuwe partijen, die veel winst boekten tijdens hun eerste verkiezingen.

Op 11 maart verklaarde de Litouwse Socialistische Sovjetrepubliek zich als eerste onafhankelijk van de Sovjet-Unie. Door het opleggen van een economische blokkade probeerde het leger van de Sovjet-Unie dit tegen te houden, maar dit was tevergeefs. Als reactie hierop kwam de Estse Socialistische Sovjetrepubliek op 30 maart met een verklaring dat de bezetting van de Sovjets illegaal was en startte bovendien een procedure tot onafhankelijkheid. Vijf dagen laten gebeurde hetzelfde in de Letse Socialistische Sovjetrepubliek.

Inmiddels begonnen nog meer staten zich aan het verzetten tegen de Sovjet-Unie. De ontwikkelingen volgen elkaar snel op, en de positie van de Sovjet-Unie raakte ernstig verzwakt. Uiteindelijk werd de laatste stap tot de ontbinding van de Sovjet-Unie gezet doordat in december 1991 Oekraïne met enorme meerderheid stemde vóór afscheiding van de Sovjet-Unie. Kort daarna ondertekenden de leiders van Rusland, Oekraïne en Belarus het Akkoord van Białowieża, waarmee het einde van de Sovjet-Unie een feit was.